NA’T-İ ŞERİF;
ŞEFA’AT
İlk günden son güne
Bir derdi vardı
Birdi derdi.
Bağışla onları bana
Yoktur başka derdim
Derdi.
Kainatın varlığı ile varolduğu
Kainata can taşırken soluğu
Ağlardı…
Bir nefesi cihan değen O
Önünde cihan baş eğen O
Ağlardı…
Yürekleri taş kalplerinde mühür
Putları baş olanları düşünür
Ağlardı…
Ruhlarına kadar gider
Çekmek için gülistana
İsim isim zikreder
Ağlardı…
Güneş sönse kararsa ay
Ruhların delirmesi
O’nun ağlamasından kolay
Ağlardı…
İlk günden son güne
Bir derdi vardı birdi derdi
Bağışla onları bana
Yoktur başka derdim derdi.
Mehmet Adil Oymak