Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. 

      Gurbette sılayı yaşayan, yaşadığı yeri sılaya çeviren , sözü  özü bir olan, temiz bir siret ve surete  sahip,  asaleti tüm hareketlerinde beliren ,  o ; Urfa’yı  hem zatı , hem de  sanatıyla  dışarıda  hakkıyla  temsil eden güzel bir insandı. 

     Halil Çuhadaroğlu daha  güzel eserlere imza atacak kadar gayretli ve sanata aşkını yüreğinde taşıyordu. Onu sanat aşkı onu daha da pişirmiş ve olgunlaştırmıştı. 

      Onun vefat haberini oğlum Mikdad Lamih’in bana yazdığı acı  mesajından öğrendim. Çok  üzüldüm ve de çok şaşırdım. Hiç zamanı değil gibi idi. Daha gençti. Teyid edildi mi?  diye yazdım oğluma. Bana vefat haberi yazılarını iletti. Evet!  O onulmaz meret hastalıktan ecel onu yakalamıştı. Ölüm inkar edilmez bir gerçektir. Ne yazık ki, bu haber doğru imiş? Ah ölüm ah ! Yine ellerimiz iki yanımıza düştü. Boyun eğdik senin hakikatına. Sonbahar  koca Çınar ağaçlarının dallarında yaprak bırakmadığı  gibi , ecel de dostlarımızı  kara toprağa düşüre  düşüre bitirdi. Çigerimiz onlara yanmaktan kebap oldu bu sene. Daha birinin acısı  yüreklerimizde dinmeden;  yeni yeni  acılarla yanıp tutuşuyor ciğerlerimiz yeniden . 

       Halil Çuhadaroğlu: Pandemi sürecinde o; çok güzel bir programla yıllarca bulundukları görevlerde iz bırakanların izlerini sürerek onları birer  birer mikrofonla buluşturuyordu. O  daha önceden de Urfa’da hem gazetecilik hem de televizyonda proğramlar yapmıştı.  Benimle  Belediye Başkanı iken yaptığı bir programda;  çekim esnasında benim gayri ihtiyari ağlarken ki sahnelerimi her dem bana karşı kullanmaya çalıştı  durdu şaka ile karışık. Bu işleri daha da  ironiyle süslemeye çalıştı o  yıllarca. Bu hadiseye çok gülerdik ikimiz de. “ Reislerde ağlar mı?” diye.  Annem ile ilgili sorunca Halil birden tutamadım kendimi birden ağladım. O, elindeki kozu iyi değerlendirmek isteyen  dakik ve iş bitirir  bir insan idi .  

    Konya Büyük Şehir Belediye Başkanı  değerli dostum Halil Ürün ile yapacağı çekim için beni aracı yapmıştı. İşte o çekimi yapmak için  Ankara’ya gelmişti. Çekimi yaptıktan sonra ; Halil Ürün beyin, Beştepe, Ala Restoranında verdiği yemekte birlikte olduk. Geçmişi yad ettik üç Halil bir birlikte . O gün Çuhadaroğlu çok mutlu ve sevinçli idi. Biz de büyük bir keyif almıştık bu sohbetten . Halil , benden de bir röportaj için söz almıştı. Bunu da kısa zaman sonra gerçekleştirmiş idik uzaktan . Ben uzun zaman beyaz ekrandan uzak durma perhizimi Halil için bozmuştum. 

      Halil Çuhadaroğlu’nu  ben ta Halk Eğitimi Başkanlığımdan tanırdım. O zaman da Halil Çuhadaroğlu sessiz sadasız , tedbirli, işinin ehli,    nazik ve kibar bir Urfa delikanlısı idi. Onun güleç yüzü ve tatlı dili insana güven verirdi. Çuhadaroğlu Halil’in  sesi  de güzel ,  sözü  de çok özel idi. Ahlak - ı Hamidiye sahibi  bir Urfa beyefendisi idi Halil Çuhadaroğlu. 

     O , Urfa DSİ deki görevinde hem fotoğraf sanatı , hemde  klasik Türk musikinde kendini daha da geliştirdi. Onun  kadife gibi bir sesi var idi. Halil Binbaşıoğlu  ile de  uyum içinde çalışırdı hele  o vereceği konserlerde.

     Halil Binbaşıoğlu Urfa’nın “ Musiki Bankası “   gibi idi rahmetli . O,  Urfa müziki kültürünün canlı bir arşivi  idi. Halil Binbaşıoğlu da gurbette sılayı yaşayanlardandı. Gittiği yere Urfa’yı götüren eder insanlardandı. Hatay, Iskenderun Dörtyol’u mesken tutmuştu o.  Orada hayata veda etti. Halil Çuhadaroğlu’un da Bursa’ya gönüllü hicretine ben vesile olmuştum.15.DSI Urfa  Müdürü dostum Ünal Çalışan’dan   muvafakat alarak Bursa DSİ’ye naklini nen yapmıştım. Halil bu tayına çok sevinmişti.  

      Biz Halillerin kaderi sanki  hicrette yaşamakmış ! Ben de bu Hicretten 28 Şubat sürecinde  nasibimi almıştım. Darbecilerin şerrinden kurtulmak için soluğu Viyana’da almıştım.  Zira Ceddimiz İbrahim Nebi de Nemrutun ateşinden kurtulmuş ama Urfa’dan Kenan’a hicretleri  bizlere  bu yolu açmıştı.  Ne günlerdi o  hicret günleri , ne günlerdi ? 

      Halil Çuhadaroğlu, Urfa’nın  Kurtuluş Günleri Gecelerinde salonlarda verdiği o muhteşem musiki  konserlerinde okuduğu  o şarkılarıyla dinleyenlere  lahuti  ses  ziyafetiyle  onların hem gönüllerine  hem de kulaklarına bayram yaptırırdı. Dramda üstüne yoktu. Ses tonu insanı mest ederdi. 

     Bekir Şirinoğlu da okuduğu şiirlerde yaşatırdı Urfa’yı. Onun o davudi sesi hala kulaklarımızda çınlayıp durmaktadır. 

     Urfa’nın ses bayrağı , düşünce adamı , büyük şair , benim aziz kardeşim Hüseyin Baykuş ile güzel şair Ahmet Kaya’nın bu ayrılık  acıları hala yüreklerimizin başını yakmakta. Allah rahmet eylesin bizden önce bu ölümsüzlük seferine  çıkan dostlara. Birgün bizde uyacağız bu ilahi çağrı emrine. Göçümüz kalkacak bu dünyadan ölümsüzlük alemine.  Bakalım bizim ardımızdan kimler ne söyler ? Ölelim, görelim!

     O, Urfa’da uzun yıllar fotoğraf sanatının farklı alanlarında Şehir Hayatı, Portre ve Çevre gibi konularda harika eserler ortaya koymaya çalıştı. Gerek bizim Belediye Başkanlığımız zamanında açtığımız sergilerde ve gerekse  kurduğumuz Şurkav bünyesinde çeşitli sergiler açtılar defalarca.  Onun, A. Cihat Kürkçüoğlu ile ortak Urfa sergilerinde  sanat eseri fotoğrafları sergilendi. Urfa’nın büyük ressamı resimleriyle Urfa’ya hayat vermeye çalışan dostum Nihat Kürkçüoğlu’nu unutmak mümkün mü? Onun o ölümsüz tabloları bugün bizim yüz akımızdır. Onlara kucak açmak her Urfalının vefa borcudur. Şurkav’a emeği geçen diğer değerli dostlarımıza da selam olsun. Bugün Şurkav’a hizmet edenlere çok büyük görevler düşmektedir. Gerek Hüseyin Baykuş ve gerekse Halil Çuhadaroğlu adına  bir şeyler yapmalıdırlar.  

      Halil Çuhadaroğlu, Urfa sevdalısı dostlarla Bursa’da Urfa’nın en gür sesi oldu. Urfa ila Bursa’yı sanatta kardeş şehir yaptı. Daha ne emelleri vardı. Sanatkarların ölümü o milletin hayat damarlarının kesilmesi  gibidir. Onların ortaya koyduğu eserlerini yaşatmak bizlere düşer. Şurkav onlardan kalan eserlere sahip çıkmalıdır. 

        Halil Çuhadaroğlu şair, fotoğrafçı, ses sanatkarı ve daha çok yönlü biri idi. O,  fotoğrafın sanatçısı değil, sanatın fotoğrafçısı idi. O, tam bir mümin ve sadık bir dost idi. Onun o güleç yüzü hiç gitmiyor gözlerimin önünden. 

Urfa sadık bir evladını, sanat aziz bir ustasını bugün ölümsüzlük alemine uğurlayacak Bediüzzaman Mezarlığından.  Sahici belde o kabristanda  tüm yatanlara selam olsun. Sanat sevenlerin başı sağolsun. 

      Başta kederli evlatlarına , değerli ailesine, aziz dostlarına ve sanata gönül vermiş tüm Şurkav camiasına Yüce Rabbimden sabırlar diliyorum. 

         İnna lillahi ve inna ileyhi raciün.

İbrahim Halil Çelik