Ünlü bir giyim firmasında çalıştığım yıllarda, firmanın satılmayan kıyafetleri çöpe attığını fark ettim.
Ünlü bir giyim firmasında çalıştığım yıllarda, firmanın satılmayan kıyafetleri çöpe attığını fark ettim.
Hemen patrona gidip; bu ürünleri çöpe atmak
yerine neden ihtiyaç sahiplerine dağıtmıyoruz?
diye sordum.
Bana şöyle dedi; bizim ürünlerimizi sadece zengin insanlar satın alabiliyor. Eğer bu kıyafetleri fakirlerin üzerinde görürlerse rahatsız olurlar. Ayrıca marka değerimiz düşer ve zarar ederiz.
“O gün anlamıştım ki; yoksulluk fakirleri
doyuramadığımız için değil, zenginleri
doyuramadığımız için bitmiyor.
Charles Bukowski
