---

Peygamber Efendimiz (sav), ‘Mazlumun bedduası ile Allah arasında hiçbir engel yoktur’ buyurdu. 

Bu yüzden hiç kimseye zulmetmemeli, beddua ve ah almamak için tüm çabamızı sarf etmeliyiz.

Hepimiz dua almaktan hoşlanırız. Sevdiklerimize dua ederiz. Sevdiklerimizden de dua bekleriz. 

Dua, Allah'ın rahmetinin kişiye yönelmesi amacıyla yapılır. 

Bu anlamda insan isteyen, 

yüce Rab ise verendir. 

Yüce Rabb'imiz 

‘Bana dua ediniz, size cevap vereyim’ buyurmuş ve duadan 

razı olduğunu belirtmiştir.

Peki, duayı sevdiğimiz kadar bedduadan sakınmayı seviyor muyuz…? Dua için gösterdiğimiz hassasiyeti beddua için gösterebiliyor muyuz…? 

Veya soruyu şöyle soralım: 

Sizce dua almak mı önemli, beddua almamak mı…? 

Bir an olur ki dua kabul olur, ama 

bir an olur ki beddua da kabul olur.

Hz. Peygamber (sav) 

şöyle uyarmış bizleri: ‘Zulme uğrayanın bedduasından kork. 

Çünkü mazlumun bedduası ile 

Allah arasında hiçbir engel yoktur.’ 

(Buhari, Zekât, 41, 63; Tevhid, 1; Müslim, İman, 31; Tirmizi, Zekât, 6)

Duası kabul edilenler kadar bedduası kabul edilenlere de dikkat etmemiz gerekir. Daha doğrusu, bedduayı hak etmemek lazım. Bedduanın muhatabı olmamak gerekir. İslam tarihinde önemli bir yere sahip ve 

Hz. Peygamber'in (sav) baba ile anne tarafından akrabası olan hem de cennetle müjdelenmiş on kişiden 

biri sayılan Hz. Sad bin Ebu Vakkas'ın hadisesi bu konuda bizim için 

dikkat çeken bir örnektir.

Hz. Sad, Kufe valisidir. Dönem 

Hz. Ömer'in halifelik dönemidir. 

Bir ara Kufe halkından bir grup, valileri olan Hz. Sad'ı halifeye şikâyet ederler. Şikâyet konuları, Hz. Sad'ın namaz kılmayı bilmediği, askerin başında harekâta katılmadığı ve adil hareket etmediği şeklindedir.

Hz. Ömer, bu şikâyetleri duyunca Mekke'de 7. Müslüman olarak 

İslam'a girmiş bu kutlu insanı daha fazla yıpranmasın diye hemen Medine'ye çağırır. Medine'de Hz. Sad'la bir araya gelir. Hz. Ömer şikâyet konularını sıralar! Hz. Sad elbette çok üzülür ve adil davrandığını, namazı ise 

Hz. Peygamber'den (sav) gördüğü ve öğrendiği gibi kıldırdığını anlatır. 

Hz. Ömer, Sad'ı görevden alır. Yıpransın istemez. 

Yerine Hz. Ammar'ı gönderir.

Diğer yandan da iki müfettişini Kufe'ye olayı incelemesi için görevlendirir. 

Hz. Sad bu yolculukta ve inceleme sırasında müfettişlerle bulunmayı ister. Hz. Ömer de görevden aldığı 

bu sevdiği valisinin isteğini reddetmez. Sen de şahit ol hakkında konuşulanlara der. 

Nihayet Hz. Ömer'in görevlileri ve 

Hz. Sad, Kufe'de cami cami dolaşırlar. 

Herkes Hz. Sad hakkında hayırlı şeyler söyler

Sadece bir mescitte

 (Benu Abs Yurdu adlı mescit) Usame adlı biri ayağa kalkar ve şöyle konuşur: ‘

Evet, Sad hakkındaki şikâyetler doğrudur 

çünkü o, 

1) Askerin başında harekâta katılmaz. 

2) Malları eşit paylaştırmaz. 

3) Hükümde adil değildir.’

Bu sözleri işiten Hz. Sad 

şöyle karşılık verir: 

‘Rabb'im…! Eğer bu adam yalan söylüyorsa ve sırf gösteriş olsun diye hakkımda bu iddialarda bulunuyorsa ben de onun hakkında Sen'den 

üç şey dileyeceğim. 

1) Allah'ım bu adamın ömrünü uzat. 

2) Bu adamın fakirliğini artır. 

3) Bu adamı fitnelere uğrat.’

Aradan yıllar geçer. Hadisenin şahidinden bu olayı duyan ve bu rivayeti bize ulaştıran kişi der ki:

 ‘Ben yıllar sonra bu adamı gördüm. İhtiyarlıktan kaşları gözlerine inmişti. O kadar yaşlanmıştı ki kaşları gözlerini örtüyordu. Fakirlikten kıvranıyordu. İnsanların verdikleriyle hayata tutunuyordu. Bu yaşına rağmen bir kadının sesini duyduğunda oraya doğru koşardı. Kadınlara sarkıntılık ederdi. İnsanlar kendisine 

'Bu yaşına rağmen nasıl oluyor da kadınlara sarkıntılık ediyor, 

onları taciz ediyorsun' dediklerinde ise 

şöyle diyordu: Ben ne yaptığımın farkında değilim. İşte Sad'ın bedduası 

beni bu hale getirdi.’ 

(Buhari, Ezan, 95; Müslim, Salat, 158-159; Ebu Davut, Salat, 128)

Beddua etmek elbette tavsiye edilmez. Ama zulme uğramış,  iftiraya maruz kalmış bir insan  başka çıkış kapısı bulamamışsa ne yapabilir….?! Mazlumun,  Müslim veya gayrimüslim olması önemli değildir. Dini inancı ne olursa olsun her mazlumun duası karşılık görür. Zalimin, dini veya dindarlığı önemli değildir. Mutlaka zulmünün hesabını verir. Zalim mutlaka Rabb'inden karşılık görür.  Çünkü mazlumun sahibi Allah'tır….! Dua alın. Dua isteyin. Dua edin.  Ama buna gösterdiğiniz hassasiyeti beddua almamak konusunda da gösterin….!  Beddua almamaya,  ah almamaya çabalayın.  Bedduasını hak ettiğiniz kişinin hakkını ona iade edin.  Bu hak maddi veya manevi olabilir. Yoksa ileride binlerce katıyla iade etmek isteseniz de malınız size  iade edilebilir. Kabul edilmeyebilir.  Allah tarafından mazereti  kabul edilmeyen insandan  daha mutsuz kim olabilir ki….?!”  Nihat Hatipoğlu’ndan alıntıdır. ”Makam insana şeref verirse,  makamı elden giden insan ‘şerefsiz’ kalır...”  Şeyh Edebali ”İnsan makama şeref verirse,  makamı elden gitse de bıraktığı  ‘şeref’ kalır...”  Şeyh Edebali “Kişi mevkiden dolayı yücelmez,   mevki ancak insanın halk için çalışması ile değer kazanır...”  Şeyh Edebali “Kulaklara küpe olacak bir beyit;  Yaratılmışları razı etmek için yaratılmadık!”  Şeyh Edebali Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. - Buhârî, İlim, 11, Müslim, Cihad, 6 Hoşça kalın.