İKBÂL.............................

Bu devir ikbâle, giden kısa yol,

Kırk yıllık dostları, satmaktan geçer..

Yalanla mangalda, bırakmayıp kül,

Debreli Hasanca, atmaktan geçer...

Her devir yerleşip, başka kapıya,

"Küheylansın" demek, nice sıpaya,

Mevkide-makamda, çıkıp tepeye,

Adamlıkta dibe, batmaktan geçer...

"Böyükler" peşinde, it gibi çapıp,

Çantalar taşıyıp, el-etek öpüp,

Yüz suyu dökerek, makamı kapıp,

Haysiyet-gururda, bitmekten geçer...

Yalakalık etmek, ise niyetin,

Uygun olmalıdır,  cibilliyetin,

Hangi yöne gitse, velinimetin,

Arkasından tin tin, gitmekten geçer...

Kul olmak, Allahın aciz kuluna,

Nefsini bağlamak, dünya malına,

Tasmayı güçlünün, verip eline,

Güçsüz olanlara, çatmaktan geçer...

"Doğru" yer-zamanda, hazır durmaktan, 

En yağlı kemiği, önce görmekten,

Kendi düşüncene, kilit vurmaktan,

"Sahibin sesince", ötmekten geçer..

Değdi-değmediyle, tümünü seçip,

Bulduğun tarlayı, ekmeden biçip,

"Helâl" inadından, artık vazgeçip,

Yavaş yavaş haram, tatmaktan geçer..

Külfeti milletin, sırtına sarıp,

Nimet kuyruğunda, en öne durup,

Halka "helâl lokma", vaazı verip,

Deveyi hamutla, yutmaktan geçer..

Boşver can...Fanidir, dünyanın malı,

Kimliğin olmasın, sırtının çulu,

Ölümden sonrada, "yaşama" yolu,

Mezara "adamca", yatmaktan geçer.....

İlhan Esen