---

FİKİR HIRSIZI Değerli dostlar emekliyim, öteki tarafa götüremeyeceğimi bildiğim için, daha çok para kazanayım diye bir çabam da yok. Onun için boş vaktim olabiliyor. Fakat birileri çalışıp üretirken ben boş durursam, kendimi asalak gibi hissediyorum. Üzülüyorum! "Ben de insanlara nasıl yararlı olabilirim" arayışına giriyorum. Yaşım ve yaşadıklarım sonucunda bazı tecrübelerim oldu. Elde ettiğim dersleri anlatırsam, gençlere belki faydalı olurum diye düşünüyorum. Onun için zaman zaman doğru bildiklerimi sosyal medya aracılığıyla söylemeye çalışıyorum. Söylerken de dikkatli olmaya özen gösteriyorum. Kısa ve öz nasıl anlatabilirim, acaba farklı anlamlar çıkar mı gibi endişelerle; mümkün olduğu kadar günlük siyasi çekişmelerden uzak, hayatın klasik gerçeklerine çözüm olabilecek konuları anlatmaya çalışıyorum. Öyle önemsiyorum ki, bazen bir cümleyi "yazsam mı, yazmasam mı" diye iki gün düşündüğüm oluyor. Tabi dünyada benden daha bilgili, daha zeki milyonlarca insan yaşamıştır ve yaşamaktadır. Onların cümlelerini de alıp, kaynak göstererek paylaşabilirim. Bu da faydalıdır. Kötü bir şey değildir. Fakat istiyorum ki benim de bir katkım olsun. Buraya kadar bir sorun yok. Peki sorun ne? Sorun şu: Bazen yazıyorum, yayınlanıyor, aradan on dakika geçiyor, bakıyorum (adamın veya kadının) birisi yazımı olduğu gibi çalmış, kendi yazısıymış gibi paylaşmış! Halbuki normal paylaşsa mutlu olacağım, hatta minnettar kalacağım. Öyle yapmıyor. Kendi fikriymiş gibi yazıyor! Bunun bana zararı yok. Niye? Çünkü söylemek istediklerim daha çok insana ulaşıyor. Zaten benim amacım bu... Fakat yapana acıyorum. Anlıyorum ki yetişme sürecinde gerekli terbiyeyi alamamış! Müthiş bir hırsızlık güdüsü var ve bunu bastıramıyor! Bu güdüyle fırsat bulsa para da çalar! Hatta eski terlik filan bile çalar! Bütün bunları şunun için yazdım; böyle birilerine rastlarsanız dikkatli olun ve uzak durun, sizin de eşyalarınızı çalabilir! İhsan Şenocak.