Zalim gaddar Nemrud'un kini artmış

Nasıl olur kızım aşık olur  taparmış

İbrahim mutlaka  o  bir  büyücü

Sarsılır  önünde  Nemrud'un gücü

.

Kızından o öçünü  alamaz Nemrud

Der ki,İbrahim sen dünyayı Unut

Gözüm önünde yaksınlar seni yarın

Gücü  varsa,seni  kurtarsın Tanrı 

.

Bir ulu mancınık kaleye kururlar şara

Kaleden an  bakınca an aşağılara

Bugün bile gözü kararmayan kim

Bu mancılik senin için  bil İbrahim 

.

Senin için zulüm,iskence, çok cefa

Seni yakmak için yanmakta Urfa

Kalenin önünde büyük bir duman

Günlerdir  orada yanan  bir Orman

.

Dut,kavak,çam,kayın her çeşit ağaç

Tepeler ardıç,meşe,kavaklar Yalmaç

Senin için bil yanıyor hep bu od ağılı

Mancınık kurdu Urfa kalesine takıldı

.

İbhim ağla sızla seni fırlatacaklar 

İbhim Tanrıya  Tanrı ya çok yalvar

Ibrahim yanmadı,yanmaz İbrahim

Tanrısının adı Rahman-El-Rahim

.

Bir gül ovasına   döndü  ďüşeceği

Yaprağı serpildi,üzerine yağdı çiğ

Bülbüler şakıdı,güller saçıldı orda

Kıvır kıvır alev,duman urfada saçıldı